José van de Ligt

Reeds 30 jaar werk ik in mijn praktijk en begeleid ik mensen, nadat ik eerst in de jeugdhulpverlening werkte.
Daar begon mijn zoektocht naar mezelf. Ik kwam er op een gegeven moment, met een zekere schok, achter dat ik hulp verleende aan emotioneel verwaarloosde kinderen, terwijl mijn eigen kleine meisje tevergeefs op mijn hulp wachtte. Ze had zich verstopt achter een stoer pantser, waarmee ze zich in de buitenwereld staande hield.
Ik was niet beschikbaar voor mezelf, te druk met hulp geven aan anderen en te bang voor de gevoelens, die ik in mezelf zou tegenkomen.
Ik kwam van ‘ver’, had weinig basis in mezelf en een hele reis te gaan.

Dit realiseerde ik me natuurlijk achteraf (gelukkig). Op dat moment hoopte ik het klusje even snel te gaan klaren. Met wat therapie, liefst zo kort mogelijk, wilde ik van mijn angsten af. Dat was de belangrijkste motivatie.
Wat heb ik dat therapie proces toch vaak vervloekt, het meisje in mij afgewezen wat zo graag mijn liefde wilde en wat was ik onwetend.
Geleidelijk aan sloot ik het meisje in mijn armen, kwamen er periodes van vrede en levenslust, en werd mijn motivatie anders.
Ik begon het hele groeiproces (warempel), interessant en boeiend te vinden. Ik kreeg bodem en zelfvertrouwen, antwoorden en ook meer vragen.

Vanuit waar ik nu ben, ervaar ik mijn verleden en de weg die ik heb afgelegd, als mijn grootste passie en inspiratiebron.
Zonder die enorme drijfveer van lijden waar ik in zat, en die later een milder karakter kreeg, had ik nooit ontdekt hoe graag ik bezig ben met groei en bewustwording.
Elke ontdekking, elk inzicht, elke stap, of die nu in mezelf is of die in een cliënt ontstaat tijdens een sessie, maakt me blij, ontroerd en verwonderd.
Soms gaat er een moeizaam proces aan vooraf, soms ontpopt een nieuw aspect of gevoel zomaar onverwacht ineens op.
Soms is alles opeens helder en kun je verbanden leggen, soms snap je er helemaal niets van, en verandert er toch iets.
Groeien volgt bepaalde natuurlijke wetten en is een compleet mysterie.

Gelukkig komt niet iedereen van ‘ver’ en zijn er verschillende motivaties en wegen, die mensen bewandelen. De één is in nood, de ander komt meer uit nieuwsgierigheid en het vage besef dat er toch meer in het leven moet zitten, weer een ander vertrekt uit een bepaald verlangen.
Het maakt niet uit, door welke motivatie jij je geroepen voelt om hulp te vragen of ondersteuning. Het groeien wordt er zoveel gemakkelijker door als je het niet alleen doet.
Ik werk meer met mijn opgedane wijsheid vanuit mijn eigen leerervaringen, dan met alle methodieken die ik geleerd heb. De methodieken zijn ondergeschikt aan de sessie, maar dienen als katalysator en kader.

De laatste 20 jaren is de Ridhwan School, school voor spirituele ontwikkeling, (A.H. Almaas schreef vele boeken, waaronder o.a. zijn recent geschreven boek ‘Het nu van moment tot moment’) een belangrijke leerschool. Ik volg er seminars (naast de basistraining ook 11 jaar de Teacherstraining gevolgd), meditaties en doe veel aan ‘open zelfonderzoek’. Ik ervaar de visie van deze school, een synthese van westerse psychologie en oosterse filosofie, als erg inspirerend en leerzaam. Het geeft mijn werk meer spirituele diepgang, begrip en kennis over zelfverwerkelijking, en afstemming op het proces van de cliënt. 

Verder heb ik de opleiding Systemisch Werken bij PhoenixOpleidingen  in Utrecht met veel plezier afgerond. Deze opleiding geeft veel inzicht in familie en gezinsdynamieken, en hoe we verstrikt raken in dit veld. Het vrij maken van deze verstrikkingen en loyaliteiten geeft veel ruimte aan onszelf en het pad van onze Ziel.