7 augustus 2013.
Gisteravond zag ik mijn hoogbejaarde moeder omhoog getild worden uit haar bed in een tillift om naar het toilet te kunnen. Ze hing 1,5 meter in de lucht en toonde zich bang. Wat moet ik doen?, vroeg ze me wat angstig en onzeker. Ik kon alleen maar zeggen dat ze niets hoefde te doen, alleen een beetje te vertrouwen op de lift en de verpleging. Dat is het hem nou net. Liever doet ze iets! Op die manier vertrouwen heeft ze niet geleerd.
Als kind uit een groot gezin verloor ze al jong haar moeder en moest ze kost en inwoning (ver)dienen bij een boer. Gewend al snel groot en sterk te moeten zijn, zoals zovelen in deze generatie. Ook toen ze 12 kinderen kreeg zonder vrije keuze, ze moest het doen! Controle werd haar handelsmerk en hard werken. Daar heeft ze het lang mee gered, langer dan ikzelf overigens..
Zelden een vrouw gezien die zo’n sterk lijf heeft.
Nu ze hulpbehoevend is, heeft ze iets nieuws moeten leren, tegen wil en dank. Vertrouwen op een ander, loslaten.. Haar lichaam, de ouderdom neemt het over.
Ik zou haar dochter niet zijn als ik ook heb te dealen met dit thema. Als dochter van deze moeder, heeft ze me dit ook niet voldoende kunnen laten zien. Als ik haar zo zie bungelen in die lift, overgeleverd, komen veel momenten voorbij waar ik me ook zo voelde toen ik het Vertrouwen oefende. Gevoelens van compassie voor haar gevoelens en strijd, en die van de mijne, wisselen zich af. Wat lijken we op elkaar in sommige opzichten..
Vertrouwen is niet iets wat je één keer leert, en klaar is Vertrouwen. Er opent zich weer een nieuwe uitdaging als je gegroeid bent (je kan immers meer aan!), er komen nieuwe levenssituaties voorbij, en daar is het weer. Test test…
Een gebrek aan vertrouwen, in welke vorm dan ook, of juist wantrouwen, zijn tegenpool, doemen weer op.
Vertrouwen is voor iedereen een issue, maar het uit zich voor iedereen anders.
Het kan zijn dat je een goede ‘projectmanager’ bent, zolang de dingen goed blijven gaan en jij ze kunt regelen. Je hebt een blakend zelfvertrouwen als het over jouw invloed gaat, maar in het vertrouwen van de ander of het leven wordt het al lastiger. Je mee laten stromen, de vrouwelijke overgave van het leven, zie je niet zo zitten. Of juist andersom. Je vrouwelijke kant is meer ontwikkeld, je zachtheid en je kwetsbaarheid, en je kan je niet verlaten op je mannelijke kant. Als het er op aan komt, laat je iemand de kaas van je brood eten of geef je jouw grenzen niet voldoende aan. Je komt niet op het juiste moment in actie en daar gaat je baan, waar je al zo lang van droomde.
Vertrouwen is een groot woord, omvat het basisvertrouwen, maar ook aspecten in jezelf of in het leven, waar jij je wel of niet op verlaten kan. Basisvertrouwen dat het uiteindelijk goed komt, is een mooie eigenschap, wat je van nature hebt mee gekregen of met vallen en opstaan hebt eigen gemaakt op je pad in het leven. Maar basisvertrouwen, houdt ook in dat je ergens weet hebt dat er de mogelijkheid is dat het ergens niet ‘goed’ komt, althans; met je gezondheid, je kind, je baan, etc. Deze uitdagingen zijn immens en laat je op je grondvesten schudden. Hier komt zingeving en religie/geloof naar voren. Alles is vergankelijk, geloof jij dat je meer bent dan je lichaam, je zelfbeeld, dat kleine ik-je, dat er meer is dan dit aardse leven?
Geloof jij in een Ziel, in God, in een Kosmische intelligentie?
Waar vertrouw jij op als het gaat om de crisis, verval, verlies, en zelfs de dood? Waar haal jij steun, of hoe voel jij je gesteund?
Op weg naar dieper vertrouwen
Mensen die ik begeleidt heb bij een ernstige ziekte, of na een groot verlies, komen in dit proces bijna altijd dichterbij diepere kracht (die verder gaat dan hun eigen kracht), meer vertrouwen (ondanks dat het kan voelen dat ze eerst in de steek zijn gelaten door b.v. hun lichaam, de ander) en meer gevoel van essentie. Proeven we in moeilijke situaties niet iets van die immense potentie die we zijn, maar ook zijn vergeten?
Er gaan ideeën en opvattingen schuiven in deze moeilijke uitdagingen over wat vertrouwen, kracht en leven over gaat. Mijn opvatting is dat we hier meer onder de persoonlijkheidslagen, door het Ego heen vallen en meer in ons Zijn, op een Zielelaag terecht komen. Soms maken we hiervoor een crisis door. Soms komen we hiermee in aanraking door meditatie, cursussen in bewustzijn of een moment van plotselinge openheid bij b.v. een diepe ervaring van liefde of de aanblik van een prachtige zonsondergang.
We kunnen in heel moeilijke situaties of juist heel mooie intense ervaringen niet vast houden aan onze gangbare manieren om onze veiligheid en vertrouwen te handhaven. Dat is zo spannend, zo eng; wat dan? En juist dit ‘vallen’, dit ‘loslaten van het bekende’ opent de weg naar een andere bedding, een andere laag van bewustzijn.
AH Almaas schrijft hoe alleen Zijn echte holding geeft (=gevoel van veiligheid en zekerheid). Al het andere is tijdelijk, of afhankelijk van een ander of de omstandigheden. En kan ons dus nooit volledige zekerheid geven. Als je er te zeer aan gehecht bent, je er op verlaat, is je bedding wankel.
Dit klinkt zo simpel, en het is zo moeilijk. Het is niet moeilijk als je eenmaal bent in Zijn, maar vanuit onze oppervlakte laag wel. Vanuit dit perspectief is het niet aantrekkelijk, lijkt het onmogelijk of in elk geval eng. Wie brengt het geld binnen als we in Zijn zijn. Wie doet? Wie ben ik als ik niet mijn bekende Zelf kan leven? Kan Zijn Doen?
Vertrouwen op Zijn, dat is voor ons niet gemakkelijk en daar ligt onze Roep in deze tijd.
Als je de roep naar meer diepgang al vaker hebt gevoeld, gezien of gehoord, raak je meer gemotiveerd deze poort ook te vinden in de dagelijkse realiteit. Die poort is daar ook, niet gedwongen door de situatie. Daarom mediteren mensen steeds meer of beoefenen mindfulness. Het is thuiskomen en herinneren wie je écht bent, als je het lef hebt dieper te voelen en te ervaren wat er nu is. Zonder verzet, afwijzing, in alle eerlijkheid die je op dat moment in huis hebt.
Meer vertrouwen is te leren, vergt onderzoek en zelfinzicht. Oefen het in kleine momenten, in alledaagse uitdagingen. Doe iets wat je normaal niet doet, met kleine stapjes. Onderzoek waar jouw uitdaging zit, jouw moeite, jouw onvrijheid. Speel ermee, ben nieuwsgierig en ga op avontuur, als de uitdagingen nog niet zo zwaar en pijnlijk zijn..
Het leert je de Levenskunst van het leven. Je oefent vertrouwen, en dat is een groot goed, wat je vaak nodig hebt in het leven. Wat je leven aangenaam en aantrekkelijker maakt. Dat zie ik dan weer gespiegeld in de fase, waarin mijn bejaarde moeder nu is.
Wat betekent vertrouwen op dit moment voor jou? Waarin liggen jouw verlangens m.b.t. vertrouwen?
“Relax,
Nothing is under control”
Adi Da
Succes! José