14 februari 2021; Zelfzorg en Zelfliefde
-(Lichaamsgerichte Supervisie deel 2)-
Ik heb veel veel mensen horen zeggen dat de rust en ruimte die ontstond door de corona maatregelen, heel welkom was voor henzelf. De Corona maatregelen gaven veel mensen een steuntje in de rug, om uit de ratrace te stappen, die zo eigen is aan onze tijd. Daar waar de mogelijkheden onbeperkt zijn, het zonde is iets te missen of de indruk gewekt wordt dat vrijheid en geluk gelijk staat aan die vele ongekende mogelijkheden.
Zelfzorg is een essentiële behoefte van ons wezen, onze ziel. Zelfzorg reguleert ons proces en wie we zijn, wat zich constant beweegt van veiligheid naar uitdaging, inkrimpen en expanderen, naar binnen en naar buiten, van stilte naar levendigheid, van solitude naar contact. We hebben zelfliefde nodig voor zelfzorg, om onszelf serieus te kunnen nemen.
Als we zelfliefde en zelfacceptatie missen, missen we de diepe tevredenheid, en onze eigenwaarde. Deze zelfliefde hebben we nodig om te kunnen rusten in onszelf, in ons zijn, in ons hart, en te kunnen groeien.
We hebben zelfliefde nodig om zelfonderzoek te doen, en onze eigen prioriteiten te kunnen stellen. Kiezen voor jezelf, de juiste keuzes maken is veel gemakkelijker als je van jezelf houdt. Ik zie het in mijn praktijk. Wanneer mensen dichterbij zichzelf zijn, meer van zichzelf houden, worden ze ook vanzelf assertiever. Het vergt minder gevecht, minder angst. Want wat er ook gebeurt, hoe de ander ook reageert, als jij al van jezelf houdt, kan de ander je ook minder afwijzen. De pijn van afwijzing kan alleen zo diep als afwijzing ervaren worden, als jij jezelf ook afwijst of je liefde laat afhangen van iemand anders.
Nu wordt zelfzorg ons -die voor de gelukkigen onder ons- toevallig aangereikt in deze crisis, maar wanneer dat niet het geval is, wie gaat ons dat dan geven?
Ik heb een ‘reclame’ filmpje gemaakt voor mensen die met mensen werken, omdat ik zie dat vooral hulpverleners, therapeuten, coaches, zorgverleners over het algemeen moeite hebben net zo goed voor zichzelf te zorgen en hun eigen behoeftes, als ze voor hun clientèle doen.
Ik herken dat ook. Het heeft me veel jaren gekost, voordat ik zelf op ‘nummero uno’ ben komen staan, en mezelf de vraag stelde; ‘Hoeveel wil ik eigenlijk werken, hoeveel ruimte is er OVER om te geven?’. ‘Wat doe ik, vanuit motieven, die niet dienend zijn voor mezelf, of voor anderen?’.
‘Mag ik eerst zelf helemaal gelukkig zijn, voordat ik anderen steun in hun geluk?’.
Die motieven, die ons ego ondersteunen, waar niets mis mee is (ons ego is ook deel van ons), maar die onze zelfliefde en dus ook zelfzorg beperkt.
Als jij voor je eigenwaarde nodig wilt zijn voor anderen, of voor je gevoel van bestaansrecht, ben je hiervoor dus een deel afhankelijk van een ander. En dus zal je minder snel kiezen voor je behoefte aan eigen tijd en privacy, omdat het een gevoel van leegte of minderwaardigheid activeert.
Veel onderliggende motieven waarom de anderen op de 1e plek komen, hebben te maken met oude loyaliteiten naar onze ouders, ons gezin van herkomst. Als we bereid zijn daar naar kijken en op te reflecteren geeft ons dat veel informatie en sleutels tot terugkeren naar je werkelijke taak; je bezig houden met je eigen groei, welzijn en geluk.
Nee, dat is niet egoïstisch!
Ik heb me in het filmpje gericht op mensen die met mensen werken, maar eigenlijk geldt dat voor ons allemaal. Zeker nu.
Zelfzorg heeft zelfacceptatie en zelfliefde intrinsiek nodig, anders wordt het een kunstje, waarbij zelfzorg een lekkende kraan is en niet goed werkt.
Ken je dat gevoel dat je uitrust op de bank en daarna nog steeds niet bent uitgerust, of merkt dat je eigenlijk niet echt kunt ontspannen (of mag liggen van jezelf)?
Een quote die ik zag, die me inspireerde was deze;
“SELF LOVE
Will literally solve
All your (fucking) problems”
Het is een gewaagde uitdrukking, met een kern van waarheid. Het is niet dat je geen problemen meer hebt of problemen zult ervaren in je leven, maar je ervaart het niet langer als ‘een probleem’. Het is misschien zwaar, angstig, uitdagend wat je overkomt, maar de liefde voor jezelf opent hulpbronnen, in en om je heen. Het brengt je van de ene naar de volgende stap. Zelfzorg is daar dan een natuurlijk onderdeel van. Je grenst je af, wanneer je voelt dat het even genoeg is voor vandaag. Zelfzorg maakt, dat je doet besluiten om uit te reiken voor hulp, of je verdriet toe te staan, wanneer je dat nodig hebt.
Liefde ervaren in jezelf, informeert je directer in elk moment, en dat geeft steun. Steun om te weten wat je wel of niet wilt of kunt doen, wel of niet nodig hebt. Je neemt je gevoel, je behoefte, je grens, jezelf serieus en je luistert er naar, op gepaste wijze.
Want als je voor je zelfliefde afhankelijk bent van een bepaald imago, dan ben je bezet met dit beeld in stand houden, of verbeteren. En wat erger is, zelfs als je dit zelfbeeld haalt, dan nog merk je dat het je liefde niet vergroot in jezelf. Nu kan je het kwijt raken, wat maakt dat je nog steeds niet kunt rusten. En bovendien is deze liefde voorwaardelijk. Die hangt af van de standaard in jezelf, en dus ook hoe je gezien wilt worden door anderen, of wat je nodig hebt van anderen voor dit zelfbeeld.
Dat gaat je geen rust geven, geen grond, dus begint het verbeteren, het hopen op een beter zelf, en daarmee nog meer streven en zelf afwijzing als dat niet lukt. En je merkt het al, wat een energie dit kost. Het moment zelf kan jou niet laten zien wat wijs is. De hoop op de liefde en het gebrek aan liefde drijft je, en motiveert je keuzes.
Wat vragen voor zelfonderzoek;
Als je van jezelf zou kunnen houden precies zoals je bent (goed genoeg bent), hier en nu, zoals het nu is..
Wat zou dat voor jou betekenen?
Welke keuzes, gedragingen, patronen, komen voort uit een gebrek aan zelfliefde?
Hoe vul jij je gebrek aan zelfliefde en zelfacceptatie op?
Wat staat je in de weg om van jezelf te houden?
Of nog meer en diepere zelfacceptatie en zelfliefde toe te laten in jezelf?
Wat is er goed aan niet van jezelf te houden, of slechts in beperkte mate?
——-Your task is not to seek for love,
but merely to seek and find all the barriers within yourself,
that you have built against it.———
RUMI
Vertaling:
(Jouw taak is niet om liefde te zoeken,
maar eerder te zoeken en te herleiden wat je barrières zijn,
die je daar van weg houden,
en die je ertegen hebt op gebouwd)
Zelfzorg en Zelfliefde kunnen ervaren en voelen maakt een wereld voor verschil in jou,
en van daaruit ook voor de mensen om je heen.
ps; Wanneer je mijn FILMPJE over Lichaamsgerichte Supervisie wilt zien, klik dan op deze link.
ps; Meer informatie over wat Lichaamsgerichte Supervisie precies in houdt, zie vorige blog.
Tip; Geef jezelf op deze Valentijnsdag (vandaag!) jezelf eens een bos ‘Liefde’ cadeau,
in de vorm van je lievelingsbloemen, voor elk jaar dat je al leeft!
En schrijf daar eens een brief bij, naar jezelf, met woorden die je van je van de Ideale Geliefde zou willen horen!
Ik gun je dat je dat de woorden vanuit je hart zullen opwellen, vol liefde en in overvloed..
Zo niet, hou dan daarom alsjeblieft niet minder van jezelf..
Maar begin met het beoefenen van Zelfliefde, nu!
Valentijnsgroet,
Ik hou van mij!
José
